Nadeszła wiosna, a wraz z nią wzrost liczby pożarów łąk i nieużytków. Często wytłumaczeniem dla wypalania traw i nieużytków rolnych jest mylna świadomość, że takie działanie użyźni glebę, spowoduje szybszy odrost trawy, a co za tym idzie przyniesie korzyści ekonomiczne. Jest to całkowicie błędne myślenie.

W rzeczywistości wypalanie traw powoduje nieodwracalne i niekorzystne zmiany w środowisku naturalnym. Gleba wyjaławia się, zahamowany zostaje pożyteczny, naturalny rozkład resztek roślinnych, a do atmosfery przedostaje się szereg związków chemicznych będących truciznami zarówno dla ludzi jak i zwierząt. Obszary zeszłorocznej wysuszonej roślinności są doskonałym materiałem palnym, co w połączeniu z nieodpowiedzialnością ludzi skutkuje gwałtownym wzrostem pożarów. Niestety za większość pożarów traw odpowiedzialny jest człowiek. Wypalenie traw to także bardzo duże zagrożenie dla lasów. Ogień z nieużytków niejednokrotnie przenosi się na obszary leśne, niszcząc bezpowrotnie bezcenne drzewostany, które po pożarze odradzają się przez wiele dziesiątek lat.

Groźna statystyka
Od 1 stycznia do 14 marca 2022 roku, w województwie śląskim Państwowa Straż Pożarna odnotowała 707 pożarów traw i nieużytków rolnych o łącznej powierzchni prawie 200 ha. Najwięcej pożarów odnotowano w powiatach częstochowskim i będzińskim oraz w Sosnowcu. W pożarach 2 osoby zostały poszkodowane.
2021 rok - 2.370 pożarów o łącznej powierzchni ponad 400 ha.
2020 rok - 4.322 pożary, o łącznej powierzchni ponad 1200 ha. 2 osoby ranne. 1 ofiara śmiertelna.
2019 rok - 5.755 pożarów, o łącznej powierzchni ponad 1600 ha. 3 osoby ranne. 4 ofiary śmiertelne.
2018 rok - 5.292 pożary, o łącznej powierzchni ponad 1700 ha. 8 osób rannych ( w tym 2 dzieci). 1 ofiara śmiertelna.
2017 rok - 5.520 pożarów, o łącznej powierzchni ponad 1600 ha. 8 osób rannych ( w tym 1 dziecko).

Wypalanie traw jest nie tylko niebezpieczne, ale też niedozwolone!
- ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody  (Dz. U. z 2020 r., poz. 55 z późn. zm.), art. 124. „Zabrania się wypalania łąk, pastwisk, nieużytków, rowów, pasów przydrożnych, szlaków kolejowych oraz trzcinowisk i szuwarów”. Art. 131: „Kto...wypala łąki, pastwiska, nieużytki, rowy, pasy przydrożne, szlaki kolejowe, trzcinowiska lub szuwary… – podlega karze aresztu albo grzywny”.
Art. 30 ust. 3 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2020 r., poz. 6 z późn. zm.); "w lasach oraz na terenach śródleśnych, jak również w odległości do 100 m od granicy lasu, zabrania się działań i czynności mogących wywołać niebezpieczeństwo, a w szczególności:
1.rozniecenia poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez właściciela lasu lub nadleśniczego,
2. korzystania z otwartego płomienia,
3. wypalania wierzchniej warstwy gleby i pozostałości roślinnych”.

Grzywny
Za wykroczenia tego typu grożą surowe sankcje: Art. 82 ustawy z dnia 20 maja 1971r. Kodeksu wykroczeń – kara aresztu, nagany lub grzywny, której wysokość w myśl art. 24, § 1 może wynosić od 20 do 5000 zł. Art. 163. § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny stanowi: „Kto sprowadza zdarzenie, które zagraża życiu lub zdrowiu wielu osób albo mieniu w wielkich rozmiarach, mające postać pożaru, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10”.

Fot. Komenda Główna Państwowej Straży Pożarnej